Przykro mi ale nie zgadzam się tą teorią......Sprzyja owszem lepszej jakości zycia ale absolutnie nie zatrzymuje rozwoju choroby.ch ,ktorzy zmarli bardzo mi bliskich akurat cechowała ogromna wola zycia,dobroć i radość.Niektorzy z nich rekalamowali tę teorię przed smiercią co jest paradoksem!Wiem,ze zaraz sapdnie na mnie deszcz zarzutów.Moj kuzyn cudowny chłopak 23lata juz dawno zmarł.Był wyjątkowym optymistą i składał pieniądze na swój slub...........

Bardzo wazny artykul, to powinno byc promowane wraz z wychowaniem i kultura (choc moim zdaniem otoczenie nie sprzyja, i nie w sensie rzeczywistosc ale w czysto-ludzkim). Oczywiscie ze to nie jest gwarancja wyzdrowienia Nutelko, ale szansa na wyzdrowienie z taka motywacja jest duzo wieksza.

No tak...... szczególnym przykładem jest profesor Z.Religa

a jednak warto ... przykład to dr. Servan - Schreiber, który napisał książkę "Antyrak. Nowy styl życia" i jest 16 lat po diagnozie raka mózgu i dwóch operacjach. Przejrzałam wywiady z nim jak opowiada swoją historię w dziale Publikacje/Książki portalu.

Ja uwazam, ze nie nalezy negowac tego, co moze pomoc, a pozytywne myslenie jeszcze nikomu nie zaszkodzilo, wrecz przeciwnie. Daje nadzieje i sile, tego wlasnie my ludzie chorzy potrzebujemy. :-) Umrzec z usmiechem na twarzy! Pogodzeni ze swiatem.

sprzyja lepszej jakości zycia nie wpływa na rozwój choroby!na cóz poradniki i madrości tego swiata gdy odchodzą najlepsi?

a jednak jest to najważniejsze, mam przyjaciółkę która walczy z rakiem od sześciu lat a optymizmem, przekonaniem że jej czas nie nadszedł mogła by podzielić się z wieloma i kwitnie, po prostu kwitnie

Moj tesc natomiast po zdiagnozowaniu raka wpadl w swego rodzju depresje. Byl przekonany, ze to juz koniec. Jednak, rak cofnal sie i moj tesc, po kilku latach zaczyna sie czuc lepiej. Mozna nawet powiedziec, ze stal sie optymista, ale to raczej dlatego, ze pzrekonal sie, ze jednak ma szanse zyc wiele lat z rakiem.

tak,pogodzeni ze światem i z soba i z Bogiem.Właśnie mija trzecia rocznica mego życia jak wykryto u mnie nowotwór piersi.Jestem po operacjach,chemioterapii,radioterapii,leczeniu hormonalnym i czuję się dobrze :):)

Ja też przeszłam leczenie jak Grażyna czuję się świetnie i napewno już nie mam raka

ZDECYDOWANIE ZGADZAM SIĘ Z PANIAMI,MOJA ROCZNICA MINIE 14.O4.DZIEWIĘĆ LAT I RÓWNIEŻ CZUJĘ SIĘ DOBRZE CO ROKU PRZECHODZĘ OPERACJĘ ZAWSZE PODCHODZĘ OPTYMISTYCZNIE I POGODNIE CO DO MOJEJ CHOROBY JEDNYM SŁOWEM SZYBKO ZAAKCEPTOWAĆ CHOROBĘ I NAUCZYĆ SIĘ Z NIĄ ŻYĆ

Ten tytuł chyba jest zły? Jesli pacjent ma wolę życia to pomaga wyleczyć nowotwór. pacjent zrezygnowany jest trudny do wyleczenia.

Krybon - umrzeć z uśmiechem na twarzy? Chyba to nie jest do śmiechu!! Pogodzeni - to i owszem.

Jak pomóc bliskiej osobie chorej? Jak zamienić lęk na optymistyczny scenariusz? Jak się tego nauczyć? Czy da się pogodzić dotychczasowe życie zawodowe z rakiem? Pragnę pomóc swojej siostrze ze wszystkich sił, a nie sama nie mam jej za dużo....

Moja mama jest chora na raka pierwsi od 6 miesiecy,przeszła 5chcemi teraz jest przy ostatniej i wcale to nie pomogło mimo ze nauczyła sie z tym zyc zaczeła wychodzic ,usmiechac się a tak naprawde ta chcemia nic nie daje.Wiem jak jest bo jestem z tym na codzień widze wszystko z boku i wiem ze nie da się tego wyleczyc jedynie przstopowac chorobe,

moja siostra boryka sie z tym okrutnym potworem nie umiem jej w tym pomoc prosze o wsparcie i pomoc

Ja dowiedziałam się że jestem chora kilka dni temu. jestem już po częściowym usunięciu piersi i pierwszego węzła. Nie wiem jak będzie . Staram się myślec pozytywnie ale to nie jest łatwe. Nawet teraz jak piszę cisną mi się łży. Strach jest ciągle i huśtawka nastrojów. raz wydaje mi się że mogę góry przenosić a za chwilę ryczę.

ktos nam pisze o promieniu nadzieji omarzeniach mialam ich duzo dowiedzialam sie o chorobie czar prysnol juz jestem po amputacj piersi dalej chemia modle sie bo niewiem co bedzie dalej jestem zalamana wiem ze musze zyc bo mam dla kogo ale czy moj organizm bedzie mnie sluchal

joł jestem zdrowy

Do Gabrysi..gadasz bzdury, myślisz źle...rak piersi jest wyleczalny...mam 30 lat, przeżyłam chemioterapię.moi kochani pomogli mi z walką, a ja dzięki temu myślałam i myślę pozytywnie!!!

Do Gabrysi c.d. Rak piersi jest wyleczalny...kobiety żyją "po" nawet kilkadziesiąt lat!!!Weź sie w garść i polecam wizytę u psychologa, skoro racjonalizm w Twoim przypadku zawodzi!!!!To smutne, że Twoje podejście rujnuje wiarę Twojej mamy w wyleczenie!!! Poddałabym się mając taką rodzinę! Dramat, jesteś żałosna!

A ja sie nie zgodze...

wszędzie gdzie pies szczekanie to magister:)

Tylko jak zacząć myśleć pozytywnie skoro CHOROBA codzień zjada twoje ciało i duszę. Choroba, a zwłaszcza nowotworowa jest często wyrokiem i wiąże się z ogromnym strem, lękiem i niepewnością-nowotwór to choroba duszy również i wiele z działań nie przynosi efektu, poniewaz chory nie ma wiary a wiara czasem przychodzi jak nastąpią widoczne efekty zatrzymania choroby; bo wyleczenie to zbyt duże słowo.

w CHOROBIE NOWOTWOROWEJ NIE MOŻNA MÓWIĆ, ŻE została wyleczona- to błąd myśleniowy- jest to niestety taka jednostka chorobowa, której nie da się wyleczyć na 100% - może być zatrzymana

Moja mam pierwszy raz dowiedziala sie o chorobie 10 lat temu . Guz piersi mial 4 cm .Juz wtedy bylo ciezko .Poddala sie leczeniu operacyjnemu jak rowniez dostala czerwona chemie . przez ten dluugi czas byla pod opieka lekarzy i robila badania . Rak odezwal sie po 10 latach . Trzeba byz zawsze czujnym. teraz czekammy na zabieg a pozniej na chemie . Wierze , ze sie uda . Pozdrawiam wszystkim ktorzy w tej chwili rowniez walcza z choroba . Trzeba wierzyc : )

moja mama dzisiaj ma zabieg . Myslimy caly czas pozytywnie : ))

Rak odmienia życie na gorsze,ale my też musimy je odmienić. Zmień dietę, jeśli nie umiesz sobie poradzić psychicznie to zgłoś się do psychologa, jedź tam gdzie zawsze miałaś ochotę, niekoniecznie daleko. Macie prawo być źli i załamani, ale co to zmieni? Nie wiadomo ile zostało nam życia więc wykorzystajmy to co mamy. Nastawienie ma znaczenie i jeśli nawet nie przedłuży nam to życia to lepiej je wykorzystamy. Nasi bliscy też na tym skorzystają.

Kiedy w lipcu 2008r dowiedziałam się że mam nowotwór.Świat zawalił mi się na głowę,przez pierwsze miesiące myślałam że zwariuję, że nie dam rady [pół roku wcześniej zmarła mi matka na nowotwór].Obecnie jestem po częściowej amputacji piersi i węzłów chłonnych ,przeszłam chemioterapię ,radioterapię,byłam łysa .W tej chwili przyjmuję hormony to dalszy tok mojego leczenia czuję się dobrze.Motywację do walki z rakiem dodaje mi miłość do męża ,dzieci i wnuczek

A ja nie moge sie z ta diagnoza pogodzic sa dni ze mysle ze mnie to nie dotyczy,ale sa i tez dni straszne

Ten artykuł jest na www.rakpiersi.pl zakładki warte w mojej opinii. Warto oszczędzać na przyszłość. To fascynujące, czytania z wielu ważnych punktów na kontemplację. Muszę zgodzić się na prawie każdy punkt w ciągu tego artykułu.

Najlepszym istotnych informacji jest to, że masz spróbować zrobić bardzo dobrze, że zbliża się do ciała bezdomności i ich dłoń. Jestem tak zainspirowany o tym, po czytać to przydatne artykuły i swoje opinie na temat www.rakpiersi.pl również jest tak atrakcyjny dla zrobić coś dla tych,

Świetny artykuł, podziwiam psychologów za ich mądrość. Biją lekarzy o głowę.

Może nie poruszaj przypadku Prof. Religii głupiutka Nutello!

Ja walcze z chłoniakiem ziarniczym, i uważam również iz wiara i pozytywne myslenie czynią duzo, mam do wziecia 12 chemii, po 4 miałam badanie PET i okazało sie że złośnica poddaje się , doszło do pełnej regresji w układzie chłonnym, pozostaje mi walka z kościa udową , ale tutaj też sobie poradzę, wierzę że dam radę i tego sie trzymam, staram się żyć normalnie, to ważne by przetrwać ten trudny czas podczas chemioterapii.

Ja w sierpniu 2011 przechodziłam operację raKa jajnika. 6 chemii - na razie czuje się jako-tako, ale strach przed wznową nieraz paraliżuje.W lipcu kontrola i tak od jednej kontroli, do drugiej. Pozdrawiam wszystkich z takim samym problemem bardzo ciepło.

Rak! to rak w cuda nie wierzę i w pozytywne myslenie też nie.Mam raka i nie mam sił walczyć.Mam zamiar się zabić i mysle ,że zrobię to.Byłam taka sprawna pełnążycia osobą a teraz roślinką się staję.Jak żyć z rakiem piersi i kości beż perspektyw na cudowne uzdrowienie!

anno,nie tylko ty cierpisz-ja swoja diagnoze dostalam rok temu,rak piersi z przerzutami do kosci.Nawet nie myslaam ze przezyje rok czasu.Mam dni zle kiedy chce umrzec ale sa tez dni kiedy wydaje sie ze wszystko przezwycieze.Duzo zalezy od naszego nastawienia i nic tu nie pomoze jak ktos nam powie ze musimy myslec pozytywnie jak sami tego nie chcemy.Pozdrawiam i zycze pogody ducha

MAM RAKA DRUGI ROK.MAM PRZEŻUTY NA PUCA LEKARZ OZNAJMIŁ MI ŻE UMIERAM. A JA JESTEM PEŁNA ENERGI,KOCHAM ŻYCIE MAM WSPANIAŁEGO MĘŻA CÓRKĘ I WNUKA CO MAM ROBIĆ WALCZĘ Z TYMI MYŚLAMI CIĘŻKO MI CZEKAM NA POMOC.

Rak to tylko choroba, każdy z nas kiedyś umrze ale szkoda marnować życia na raka!!! Wielu ludzi wygrało z rakiem i każdy ma szanse.

Przepraszam,ale Tytul nie bardzo rozumie! Jak rowniez nie rozumie ostatniego zapisu autora Ja. Rak to bardzo powazna choroba,nie mozna jej lekcewazyc,nie mozna ominac leczenia, ale mozna poprzez otwarte rozmowy dojsc do cudownego wspoldzialania ciala z psychika.I tu widze furtke dla nas pacjetek ,a nie uciekania do cudow itp. W kazdej z nas istnieje wola zycia ,tylko nalezy sie otworzyc i chciec rozmawiac !

Tytuł pięknie brzmi,do wszystkiego podchodzę w racjonalny sposób, ważne jest nastawienie...ale sama pogoda ducha nie wiele pomoże, jeśli inwazja raka jest zbyt silna. Myślę, że trzeba wszystkiego próbować, brać leki, korzystać z metod naturalnych, szukać badań klinicznych-to furtka do nowych leków, technologii, sprzętu. Nie poddawac sie i brać wszystko co oferuje świat.