Komentuje Prof. Jan Lubiński z Międzynarodowego Centrum Nowotworów Dziedzicznych Pomorskiej AM w Szczecinie

Prawie identyczne wyniki otrzymaliśmy w Polsce. Ponad 40 proc. badanych przez nas nosicielek wadliwego genu BRCA1 pochodziło z rodzin, gdzie nigdy wcześniej nie było raka piersi lub jajnika, czyli najprawdopodobniej otrzymała je od ojca. W tej chwili mamy zarejestrowanych w Polsce niecałe 2,5 tys. kobiet z mutacją genu BRCA1. Ich rzeczywista liczba sięga jednak prawdopodobnie około 100 tys. Dopóki nie wykryjemy wszystkich tych przypadków, nie uda się rozwiązać problemu wrodzonego raka piersi.

Mamy już własne testy identyfikujące gen BRCA1, są one równie skuteczne, a przy tym o wiele tańsze niż amerykańskie (koszt badania w Polsce - 50 dol., w USA - 2,5 tys. dol.). W każdym województwie znajdują się już onkologiczne poradnie genetyczne, w których można wykonać test. Wykrycie u kobiety genu BRCA1 sprawia, że zarówno ona sama, jak i jej rodzina i lekarz są o wiele bardziej wyczuleni na wszelkie niepokojące zmiany. Taka kobieta częściej się bada, wcześniej zaczyna również stosować profilaktykę przeciwnowotworową. Może to uratować jej życie. O ile w generalnej populacji szczyt zachorowań na raka piersi ma w miejsce ok. 57. roku życia, o tyle u nosicielek genu BRCA1 ma to miejsce aż 17 lat wcześniej - w 40. roku życia.

W Polsce programem badań Ministerstwa Zdrowia objęte są tylko kobiety pochodzące z rodzin, w których było wiele przypadków raka piersi czy jajnika. Tymczasem - jak wynika z naszych wcześniejszych i obecnie opublikowanych badań - zagrożone są również panie pochodzące z rodzin, w których nie było wcześniej żadnych chorób nowotworowych. Koniecznie powinny się przebadać kobiety, które decydują się na zażywanie hormonalnych pigułek antykoncepcyjnych. Moim zdaniem powinno się doprowadzić do tego, żeby każda kobieta w Polsce miała możliwość zrobienia sobie testu na obecność BRCA1.


Gazeta.pl, 24.10.2003