Rekonstrukcja z zastosowaniem implantu

• Rekonstrukcja z użyciem implantów podskórnych
• Rekonstrukcja pod mięśniem piersiowym większym
• Rekonstrukcja z zastosowaniem ekspanderów

a) Rekonstrukcja z użyciem implantów podskórnych

Ten rodzaj rekonstrukcji jest stosowany, kiedy tkanka piersi została usunięta, ale pozostawiono skórę i brodawkę. Metoda ta może być stosowana tylko u kobiet ze stosunkowo małymi piersiami. Implant zastępujący usuniętą tkankę umieszczany jest bezpośrednio pod skórą.

Metoda ta może być stosowana tylko przy niektórych rodzajach raka. W rzadkich przypadkach stosuje się ją u kobiet, które ze względu na wysokie zagrożenie wystąpieniem raka chcą mieć wykonaną profilaktyczną mastektomię (usunięcie piersi w celu zapobieżenia rozwojowi raka).

Blizna, jaka powstaje po tej operacji, może przechodzić po dowolnej stronie brodawki i rozciągać się po bokach albo przebiegać w fałdzie pod piersią (fałd podsutkowy).

Zaletą tego typu rekonstrukcji jest dobry efekt estetyczny już krótko po jej przeprowadzeniu oraz łatwość jej przeprowadzenia. Niektórzy lekarze są jednak zdania, że ze względu na możliwość zachowania się pojedynczych komórek raka w brodawce i otoczce istnieje ryzyko wznowy lub rozsiewu choroby nowotworowej.

Czasami implant jest łatwo wyczuwalny pod skórą, a tym samym pierś nie jest naturalna w dotyku. Ponadto w przypadku implantów umieszczonych pod skórą istnieje większe prawdopodobieństwo utworzenia się torebki łącznotkankowej (utworzenie się twardej, włóknistej otoczki) wokół implantu.

b) Rekonstrukcja pod mięśniem piersiowym większym

Jest to prosty rodzaj rekonstrukcji, gdzie implant umieszczany jest pod mięśniem przykrywającym klatkę piersiową. Metoda ta może być zastosowana tylko w przypadku stosunkowo małych piersi. Nie jest możliwa u pacjentek:

• u których przeprowadzono radykalną mastektomię, gdyż przy tej operacji mięsień pokrywający klatkę piersiową został usunięty,
• z dużymi piersiami, gdyż trudno będzie uzyskać nową pierś wyglądem podobną do zachowanej piersi,
• które przeszły radioterapię, gdyż skóra i mięsień nie rozciągną się wystarczająco aby pomieścić implant.

Blizna powstała na skutek tej operacji zwykle przebiega w poprzek piersi lub ukośnie, pokrywając się z blizną po mastektomii.

Zaletą tej rekonstrukcji jest łatwość jej przeprowadzenia. Umieszczenie implantuj w jednej piersi może nie dawać zadowalającego efektu, gdyż nowa pierś nie będzie naturalnie opadała i może wyglądać tak, jakby była umieszczona za wysoko, jednak w przypadku przeprowadzenia mastektomii bilateralnej (usunięcia obu piersi) efekt może być zadowalający. Wadą tej rekonstrukcji jest możliwość zmiany kształtu implantu pod wpływem ruchów kończyny. Nie jest też możliwe uzyskanie naturalnie wyglądającej piersi u kobiet w starszym wieku.

c) Rekonstrukcja z zastosowaniem ekspanderów

Rekonstrukcja z zastosowaniem rozprężania tkanek może dać bardzo dobre efekty przy jednoczesnym uniknięciu poważniejszej operacji wykorzystania tkanek własnych. Jednak do uzyskania końcowego efektu może być potrzebne o wiele więcej czasu niż w przypadku pozostałych metod, co dla niektórych kobiet jest frustrujące.

Metoda ta wykorzystuje zdolność skóry i mięśni ludzkich do rozciągania się; u większości ludzi skóra jest zaskakująco elastyczna.

Sposób przeprowadzania rekonstrukcji

Ten rodzaj rekonstrukcji może wymagać przeprowadzenia dwóch operacji. Podczas pierwszej operacji pod mięśniem pokrywającym klatkę piersiową umieszcza się ekspander zaopatrzony w zastawkę do napełniania (przypomina pusty balon). Ekspander ten przez okres kilku miesięcy jest napełniany fizjologicznym roztworem soli poprzez wstrzykiwanie przez zastawkę znajdującą się tuż pod skórą pachy. Zabieg ten przeprowadzany jest co jeden lub co dwa tygodnie w przychodni. Podczas zabiegu wypełniania ekspandera pacjentka może mieć nieprzyjemne uczucie rozpierania; z reguły nie jest ono aż tak nieprzyjemne. Zabieg napełniania ekspandera będzie przeprowadzany do momentu, aż nowa pierś osiągnie rozmiar trochę większy od zachowanej piersi.

Po kilku miesiącach rozprężony ekspander jest usuwany a w jego miejsce umieszczany jest docelowy implant. Rozmiar implantu będzie odpowiadał rozmiarowi zachowanej piersi pacjentki, a dzięki wcześniejszemu nadmiernemu rozciągnięciu skóry nowa pierś ułoży się w sposób naturalny.

Inną metodą rekonstrukcji z zastosowaniem ekspandera jest użycie implantu silikonowego z zewnętrzną komorą wypełnioną żelem silikonowym i wewnętrzną komorą z zastawką do napełniania, która jest następnie rozprężana. Wewnętrzna, rozprężalna komora wypełniania jest fizjologicznym roztworem soli aż do momentu uzyskania pożądanego rozmiaru jednocześnie pozwalając na uniknięcie drugiej operacji. Napełnianie komory trwa kilka tygodni, a następnie nadmiernie rozprężony implant pozostawiony jest przez kilka kolejnych tygodni, po czym nadmiar roztworu soli jest usunięty przez zastawkę tak, aby rozmiar piersi był identyczny z rozmiarem zachowanej piersi. W trakcie prostego zabiegu ambulatoryjnego przeprowadzanego pod miejscowym znieczuleniem zastawka jest usuwana. Zabieg ten zwykle wymaga co najwyżej jednodniowego pobytu w szpitalu.

Rozprężanie ekspandera może powodować nieprzyjemne odczucie, że pierś jest napięta i twarda. Zwykle odczucie to mija dzień lub kilka dni po każdym kolejnym wypełnieniu ekspandera, ale jeśli jest ono szczególnie nieprzyjemne należy powiedzieć o tym lekarzowi, który może usunąć część płynu i napełniać ekspander czy implant w wolniejszym tempie.

Ten rodzaj rekonstrukcji jest odpowiedni dla wielu kobiet, jednak nie jest możliwy do przeprowadzenia u pacjentek, które przeszły lub mają przejść radioterapię, ponieważ na skutek radioterapii skóra traci swoją elastyczność, a tym samym zdolność do rozciągania. W takim przypadku bardziej zalecana jest rekonstrukcja przy użyciu tkanek własnych. Ponadto u niektórych kobiet efekt uzyskany dzięki rekonstrukcji z zastosowaniem rozprężania tkanek może być zadowalający, jednak nie w takim stopniu jak przy rekonstrukcji z wykorzystaniem tkanek własnych.