- Puk puk!!! Otwierać stołówkę! Już tu jestem. Zjadł bym coś.     
- Co to za hałasy? Proszę się nie dobijać. Stołówka jeszcze zamknięta.    
- Zamknięta, zamknięta to niech się otworzy. Głodny jestem.     
- Beszczelność. Taka natarczywość nie przystoi kulturalnej istocie.
- Co mi tam po kulturze jak głodny jestem.     
- Kucharka jeszcze nie gotowa. W majtkach ma posiłek serwować?    
- Mnie ludzkie majtki nie interesują, co innego gdyby bez piórek stała.     
- Panie Płetewka niech się Pan tak nie awanturuje. Proszę o spokój.    
- Teraz, teraz. Śniadanie. Natychmiast! - puk puk - Dziś wykazałem się mega cierpliwością. Z parkingu zdążył już zniknąć ten chłopak z długimi włosami, za nim pojechała czerwona kolumbryna taksówkarza nawet gruba baba co parkuje obok już się pojawiła. Nie chciałem pukać wcześniej nie jestem przecież nachalny, ale dłużej już czekać nie mogłem.  
- Nic takiego nie mówiłam, ależ skąd, nie jest Pan nachalny. Dziś otwieramy troszeczkę później niż zwykle.   
- Opóźnienie!!! Właśnie!!! A mnie w brzuchu burczy.
- Bardzo przepraszam, w rzeczy samej sytuacja zdaje się być frustrująca. Zaraz sprawdzę czy znajdzie się jakaś mała przekąska na początek. Proszę tu poczekać.     
- Pewnie że poczekam, nie po to przyleciałem żebym teraz miał rezygnować z jedzenia. Szybko. Czekam.     
- Tylko niech się Pan już nie tłucze w okno.     
- Ja się nie tłukę! Gluk gluk. Proszę mnie nie obrażać, ja tylko staram się wyegzekwować co moje. Otwierać stołówkę. Głodny jestem..     
- Już niosę śniadanko.    
- Najwyższa pora. Co dziś mamy w jadłospisie?    
- Dziś serwujemy łososia. Świeżutka porcyjka. Kawałki drobno krojone Można  łyknąć na raz.   
- Fantastycznie, fantastycznie ... niach ... niach ... ho ho ho ... mlask ...  zjem wszytko. Zjem natychmiast.     
- Czy posiłek jest odpowiednio przyrządzony?   
- Odpowiem za chwilę, teraz testuję.  
- A jak się miewa Pani Płetewkowa?     
- Doskonale, nie narzeka. Doradzałem jej żeby odwiedziła Twoją stołówkę ale ona nie chce skorzystać. Wylękniona jakaś taka, że ludzi nie lubi i Ciebie się boi.     
- mnie się boi?     
- też tego nie rozumię, miękki dziobek jak kumple mawiają. Ona woli z koleżankami latać. Genia Puch i Lotka Skrzydełko to jej najlepsze psiapsiółki, w koło by tylko o jajach glukały. ...mlask, mlask... niezgorszy ten łosoś, niezgorszy.   
- Cieszę się że Panu odpowiada   
- Smakuje smakuje, co by miło nie smakować.     
- Na jutro kuchnia przygotowuje tuńczyka z ryżem     
- Może być. Tez zjem. A co to trzymasz w ręce?     
- Aparat fotograficzny. Chce zrobić Panu zdjęcie.     
- Ą Ę ... no tak, oczywiście. Wiem że jestem śliczny i elegancki.
- Gotowy?... zaraz pstryknę.   
- Nie! nie! Jeszcze chwileczkę. A czy dobrze mam przyczesane piórka?
- Bardzo dobrze, przepięknie. Pstrykam     
- Nie! Nie! Jeszcze chwilkę. A czy płetewki mam wystarczająco nabłyszczone?
- Cudne ma Pan płetewki, śliczne różowiutkie. Prezentuje się Pan znakomicie.   
- oh oh..!! Ą Ę ... nie trzeba, tyle komplementów... no mów mów, piękny, dostojny, wytworny ... gluk, gluk   
- Czy mógłby się Pan przez chwilę nie ruszać .
- Mógłbym oczywiście.   
- Już. Gotowe.   
- i co dobrze wyglądam. Rewelacyjnie. Jest Pan najpiękniejszym ptaszkiem na świecie.   
- oh oh, prawdzie nie będę zaprzeczał. Moja droga dziękuję Ci za przepyszne śniadanko ale niestety muszę już lecieć. Z kumplami wybieramy się dziś na krabiki.   
- Rozumię, jasna sprawa. Na krabiki. Życzę zatem udanych łowów.   
- Przylecę jutro. Tylko żebym znów nie musiał się dobijać. Niech stołówka będzie otwarta. Gluk gluk   
- Otworzę na pewno. Do widzenia Panie Płetewko     
- Do widzenia człowieku.