13 stycznia 2006 roku

Ta data nie była szczęśliwa ani dla mnie, ani dla mojej przyjaciółki Czesi.

Czesię "prowadzę" przez raka piersi od marca 2005 roku. Brat Jej męża pracuje ze mną. Wiedział (jak wszyscy w pracy), co się ze mną wyrabia, widział, jak szybko wróciłam do pracy. I kiedy Czesia wymacała sobie guza w piersi, to chciała pogadać z kimś, kto „to” już przerabiał.

Przyjechała z mężem do mnie, przegadaliśmy wiele godzin:  ja z Czesią, mój Ślubny z Jej mężem. Guz był duży - 10 cm – najpierw dostała czerwoną chemię, w czerwcu miała mastektomię, potem dalej chemia do września. W październiku miała przerwę. W listopadzie radioterapię. Zaczęły Jej odrastać włosy. Już myślałam, że moja "podopieczna" jest na prostej, kiedy...

Dzisiaj, 13 stycznia w piątek, zadzwoniła.... Ma liczne, choć niewielkie... przerzuty raka do mózgu ... Nieoperacyjne.

Nie poddadzą się chemioterapii. Dostała jedynie radioterapię. Zaczyna za tydzień. Ma trzydzieści sześć lat.

A ja mam totalnego doła.