2 sierpnia 2004 roku

Nareszcie! Od dziś zaczynam urlop wypoczynkowy! I jak nazwa wskazuje – zamierzam odpocząć! Cały miesiąc. Tego mi trzeba. Ostatni miesiąc w pracy był bardzo wyczerpujący. Niestety, wakacje na południu Europy nie wchodzą w grę – doktory zabroniły.

Pół roku po ostatniej chemii należy sobie odpuścić zupełnie opalanie. Skoro tak to trzeba zrobić w domu remont! Przecież nie usiedzę bezczynnie. Tapety wybrałam chyba najdroższe – włoskie. Zaprojektowałam meble do salonu, wynajęłam ekipę do ich wykonania. No i co chwilę wyłazi coś nowego do kupienia lub zrobienia. Ślubny tylko oczami przewraca, bo on bardzo nie lubi jak mu pieniążki z portfela wychodzą, tak ma. Nic to. I ze Ślubnym sobie poradzę. Stanęło na moim. Salon wywracam do góry nogami. Zupełnie nowa koncepcja wystroju wnętrza. Nowe życie to i nowy dom.

Jest jasno, czysto, nowocześnie, żadnych starych mebli, żadnych ciężkich kolorów. Ma być optymistycznie.

13 sierpnia 2004 roku

No i co z tego, że dziś trzynasty i do tego piątek? Nie jestem przesądna. Czwarty Zoladex. Przyjmują mnie w szpitalu szybko, sprawnie i bezboleśnie.

Pani doktor chwali, że dobrze wyglądam. No cóż, staram się jak mogę. Po zastrzyku – na zakupy. W Krakowie większy wybór niż u nas. Brakuje mi jeszcze lampy do salonu, telefonu bezprzewodowego, ceramicznych doniczek, kilku grafik na ściany i paru innych drobiazgów. Oczywiście w tonacji matowego srebra, bo tak mi się komponuje. Niby wszystko w sklepach jest, ale jak sobie człowiek coś wyobrazi, to takiego czegoś oczywiście nie ma. No i trzeba się nieźle nabiegać, żeby marzenia stały się rzeczywistością.

22 sierpnia 2004 roku

Przywieźliśmy Młodą od dziadków. Rety, myślałam, że już z tego wyrosła, ale nic podobnego! Kiedy wyjeżdża z domu: ryczy za mną i Ślubnym, kiedy wyjeżdża od dziadków, ryczy za nimi! Obłęd!