9 sierpnia 2006 roku

Wakacje czas zacząć. I to wakacje w bikini! Pierwszy raz od trzech lat mogłam nabyć drogą kupna dwuczęściowe kostiumy kąpielowe (stare po mastektomii trafiły do kosza - dzika rozkosz!). I to jakie kostiumy! Wybrałam takie najbardziej kuse. Pozwala mi na to obecność na klacie OBU pięknych piersi oraz efekt diety Montiniaca. Nie wstydzę się już odwłoka giganta, bo ścieńciał mocno. Bez ryzyka, że mnie wyśmieją, mogę wreszcie wyjść na południowe plaże.

W tym roku jedziemy do Czarnogóry i do Chorwacji. Jedziemy we czwórkę: Ślubny, Młoda, ja i moja dwunastoletnia chrześnica Madzia Cybulska, córka mojej kuzynki Eli. My w Chorwacji byliśmy już kilka razy; na Krku, na Pagu, w Cricvenicy, archipelag Kornati, Plitvickie Jeziora, Słowenia - Postojna Jama... Tam zawsze jest ciepło, to wiem, nawet w środku nocy, ale bambetli przy dwóch nastolatkach jest niesamowita ilość, a wszystko potrzebne oczywiście. Pakowanie idzie opornie.

Najpierw jedziemy do Czarnogóry. Jakieś sześćdziesiąt kilometrów za Dubrownikiem na południe. Od domu blisko dwa tysiące kilometrów. Zamieszkaliśmy w miejscowości Ulcinij. W miasteczku ani jednego kościoła rzymsko-katolickiego. Jeden kościółek obrządku greko-katolickiego i niezliczona ilość meczetów. Jedno nas drażni. Wszędzie brudno. Strasznie brudno.

Wytrzymaliśmy tydzień. Kolejny tydzień spędziliśmy już w Chorwacji. Miejscowość urocza, nazywa się Makarska. Sporo tu drożej, ale i o wiele czyściej, przyjemniej, bardziej europejsko. Plażujemy, wędrujemy, zwiedzamy. Wybraliśmy się też na całodzienny rejs statkiem po okolicznych wyspach. Mnie najbardziej podobała się niewielka wyspa Hvar z maleńkimi, wąskimi uliczkami.